Sosyal Mühendis Kafası: 2022 Mart Ayı İzlenenler

5 Mart 2022 Cumartesi

2022 Mart Ayı İzlenenler

_________________________________

2022 MART AYI ÖZETİ

_________________________________

Tenere

Çölün ortasında, sefalet içindeki yaşamlarına bile devam edebilmek uğruna çekilen çileleri kameraya alan Hasan Söylemez, zorlu bir yolculukta Beşir'e eşlik ediyor. Öyle bir fakirlik ki, çocuklarına kıt kanaat yetecek parayı kazanabilmek için çıktığı yolda bir demlik çay, birkaç kurabiye ile hayata karşı nasıl tutunmaya çalışıyor. Beşir ve karısının samimiyetleri belgeseldeki en etkili etmen. Arkadaşlık kurmakta zorlanmamış yönetmen. Hikaye anlatımı ve Beşir'in eğlenceli sohbetleri tat katmış. Atmosferi hissedebiliyorsunuz, çekimlerin başarısından kaynaklı. Birkaç eleştiri yapmak gerekirse, çevirilerde çok üst bir dil kullanılmış, sanki o denli bir yaşam süren kişilerin cümleleri bu kadar kurulu olamazmış gibi geldi, açlıktan ölmek üzere olan kişilerin bu denli kelime çeşitliliği ile konuşması pek inandırıcı değil, muhtemelen elden geçmiş cümleler. Bir de hikaye anlatımından daha çok bazı çekimler çok uzun kalıyor ve özellikle gece çekimlerinde gerçekleşen slow efektler akıcılığı fazlasıyla bozuyor bana göre. Özetle ortalamanın üstünde gayet başarılı bir iş çıkmış.

➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤

Hayallerim, Aşkım ve Sen

80'lerin sonlarına doğru Türk Sinemasında yeni denemeler yer almış. Atıf Yılmaz, grift bir öykü deneyerek, şizofreni-aşk öyküsünü bir sinema yıldızı üzerinden anlatıyor. Çocukken gördüğü anda tutulduğu sinema yıldızına ulaşabilme sürecinde karakterimizin, hayallerinin kadınını konumlandırma açıları değişik bir döngüye sürüklüyor bizi. Hayallerin kadını figürünü anne, erotik öğe ve karizmatik bir karakter üçlemesi içerisine sokan yönetmen, ince sınırlarda ustalıkla dolaşmış. Türkan Şoray'ın kanunlarını da yıktığı film, kıyıda köşede kalmaktan kurtulamamış. Delilik aşamasına ulaşmadan tatlı-sert bir persona filmi çıkmış.

➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤

Drive My Car

Haruki Murakami'nin bir öyküsünden yola çıkarak, ilişki sonrası bir hikayenin uzun bir anlatısını ele alıyor "Drive My Car". 45 dakika boyunca filmin başlangıç kısmını izliyoruz. Aslında karakterimizin ruhsal durumunu anlamamıza yarıyor bu açılış. Sonraki 2 saat ise film, kendi mesajını anlatmaya başlıyor. Hemen ilk soru neden bu kadar uzun? Bir yolculuğun tüm aşamalarını, arabadaki tirad çalışmaları neden izliyoruz bundan başlamak lazım. Karakter açılış bölümünden sonra, katman katman hayatta kalmayı öğreniyor ve bunu altmetinde sancılı bir şekilde gerçekleştiriyor. Kimi zaman yönettiği tiyatro oyununa yön verirken, kimi zaman ise tanıştığı insanlar ile. Özellikle karısıyla olan ilişkide kilit nokta oluşturan karaktere meydan okuma yöntemi çarpıcı. Bir hikaye anlatımının belirli çeşitlerleri olabilir, yönetmen böyle bir tercihte bulunmuş. Sabrı olanlar için çok güzel anlamlar yatıyor. Olmayanlar için ise kötü bir tercih olacaktır.

➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤

Sardunya

Çağıl Bocut'un ilk filmi olma özelliği taşıyan Sardunya bir drama-gerilim. Okuduğu okuldan babasının ve halasının sağlık sorunları nedeniyle, memleketine dönmek durumunda kalan bir kızın gözünden (genellikle), aile; sıkışmışlık kavramlarına atıflarda bulunuyor. Rehabilite sürecinin, ilkgençlik üzerindeki etkisi dramayı artırırken, saklanan sırlar ise gerilim unsurunu yaratmaya çalışıyor. Film, ilk film olarak temiz duruyor. Ancak temelde büyük sorunlar da yok değil. İlki oyunculukların, metinden kaynaklı çok düz durması. Bazı hislerin metinle verilmeye çalışılması ve kullanılan metaforların yetersizliği. Kızın yaşadığı buhran hissini alamadım. Sardunya'nın anlamını çözemedim. Baba-kız ilişkisindeki gerilimi yaşayamadım. Neyden kaynaklandığını yine metnin içinde olayı anlatarak vermeye çalışmış yönetmen.

➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤

Beyoğlu'nun Arka Yakası

Tarık Akan'la Oya Aydoğan'ı birleştirebilen fantastik bir cast var Beyoğlu'nun Arka Yakası'nda. Şimdi efendim, memur bir abimiz var maaşını aldığı gün eve geliyor ve karısı neden beni dolaştırmıyorsun diyerek, abi de ceketi alıp çıkıyor Beyoğlu'na, vur patlasın çal oynasın sabaha kadar. Film bir gecelik olayı anlatmakta. 2 farklı açıdan Beyoğlu'nu görüyoruz. İlki baş karakter Haydar'ın geçirdiği saykodelik olmaya yakın hikaye, diğeri ise Beyoğlu'nda belgesel çeken bir ekip. Bu iki anlatım olayını sevdim. Keşke belgesel içeriği ile ana hikayenin de bağlantılı bir grift bir yapısı olsaydı. Türk sineması için ilginç bir film diyebiliriz. Tarık Akan'ı bu rolde görmek gülümsetti.

➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤

Tersine Dünya

Orhan Pamuk'un kaleminden uyarlanan Tersine Dünya, cinsiyet rollerinin değişmesi ve kadın-erkek eşitsizliğine vurgu yapıyor. Antalya Devlet Tiyatrosunun sahnelediği temsilde, dekor ve kostümlerin çok iyi olmasıyla başlayabiliriz oyunu anlatmaya. Dönemde yaşıyormuş hissini güzel yansıttılar. Dinamik bir oyun olmasına rağmen oyunculuklar gayet dozundaydı, kolayca rol çalınabilen bir text olmasına ve 1-2 karakterin oldukça karikatürize yazılmış olmasına rağmen herkesin eşit biçimde metni ilerletmesi de gayet keyifliydi. Temsilin en etkili olması gereken yeri olan finali çok daha coşkulu olabilirdi, zamanlama hataları, ses kullanımlarının düşük seviyede kalması biraz etkilemiş gözüktü. Teknik gözle izlemeyen biz seyirciler açısından, tiyotraların başarılı olup olmadığını tek soru belirliyor bana göre. Tekrar gidilir mi? Bu oyun için evet gidilir cevabını rahatlıkla verebilirim.

➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤

Huysuz

Huysuz, pandemi, yönetim değişimi derken 2 sene sonra yeniden sahneleniyor. Korunan kadro ile kısa sürede hazırlanıldığını söylüyor sanat yönetmeni. Kapalı gişe oynanan bir oyun olduğu için kolaylıkla yer bulunamıyor. Engin Alkan yönetmenliğinde sahnelenen oyun, eski bir tiyatro oyuncusunun geçmişe özlemini anlatmakta. Metin o kadar yerel bir alan sunuyor ki, oyuncular karakterleri rahatlıkla parlatabiliyor. Geçmiş oyunla kıyaslarsak, enerji bir tık aşağıdaydı sanki. Metnin fazlasıyla oyunculara doğaçlama imkanı yarattığını ve oyuncuların da cömertçe kullandığını gördük. Karikatürize karakterlerin bulunması, oyunun kendi içerisinde halihazırda bir delilik halinde bulunması nedeniyle sırıtmıyor. Kendi açımdan karakter komedisi (şive, hareket) yerine metin komedisini tercih ediyorum. Oyunu değiştirme hakkı verseler bu kısımların değişmesini dilerdim. Onun dışında zaten bolca kahkaha vaad ediyor ve başarıyor da.