_____________________________________________
2019 ARALIK AYI ÖZETİ
_____________________________________________
_____________________________________________
Dokunmadan - Nermin Yıldırım
Dokunmadan bir içsel yolculuğun öyküsü, çevrede yaşananlara kayıtsız kaldığımızın özeti. Nermin Yıldırım'ın şiirsel bir dili var. Güçlü kelime kullanımları, vurucu bir anlatımı var. Kinayeli ve yerinde kullanılmış cümleleri var. Bu kitapta da bahsi geçen olayların hepsinde haklılık payı yüksek. Kadın cinayetleri (ki karakterin adı Adalet), dövülerek öldürülen Ali İsmail (Öldüm, vurmayın) ve haberlerde çıkan günümüzü kahreden küçük manşetlerde verilen büyük olaylara karşı göndermeler çok güzeldi. Hikaye gittikçe açılıyor ve sona doğru çözülüyor. Bu da çok güzeldi. Fakat anlamlandıramadığım tek nokta, felsefi düşüncelerin, birbirinden bağımsız fikirlerin hikayeye katkısının fazla olmamasıydı. Evet değinilen noktalar kendi içerisinde başarılı fakat bir bütün halinde baktığımızda Adalet karakterinin gelişiminde nasıl bir etkiye sahipti? Karakter gelişimi benim için en önemli unsur romanlarda. Bize anlatılanın haricinde karakterlerin hayatları hakkında bir yorum yapamıyorsak, geçmişleri hakkında fikir yürütemiyorsak o karakter eksik kalıyor. Adalet kimdi biliyoruz fakat neydi bilmiyoruz..
"Yeni doğmuş sabileri düşünüyordum mesela. Ne hasenata hayrata ne falsoya fesada mecali olanları. Sallanan bir beşikte sersemsepelek seyrederken alemi hepi topu diş çıkarmayı falan beklerlerdi. Sonra ne zaman çıkarırdı dünyaya dişlerini, ne ara bilerlerdi."
"Çünkü bu defa yüzüme donuk donuk değil, sıkı bir aparkat geçirir gibi bakıyordu. Hayat öğretmemişti henüz bana, en sersemletici yumruklar, hep öyle yukarıdan baktıklarınız tarafından, aşağıdan çakılanlar."
"Hangi boşluğa uzun süre baksa orada bir şey görmeye başlıyor insan."
"Ne kolaymış diye geçirdim içimden. Ne kolaymış tükürmek, çiğnenemeyecek olanı."
"Dünya dedim kuyuysa bile, ille de düşecek değiliz ya."
"Yeni doğmuş sabileri düşünüyordum mesela. Ne hasenata hayrata ne falsoya fesada mecali olanları. Sallanan bir beşikte sersemsepelek seyrederken alemi hepi topu diş çıkarmayı falan beklerlerdi. Sonra ne zaman çıkarırdı dünyaya dişlerini, ne ara bilerlerdi."
"Çünkü bu defa yüzüme donuk donuk değil, sıkı bir aparkat geçirir gibi bakıyordu. Hayat öğretmemişti henüz bana, en sersemletici yumruklar, hep öyle yukarıdan baktıklarınız tarafından, aşağıdan çakılanlar."
"Hangi boşluğa uzun süre baksa orada bir şey görmeye başlıyor insan."
"Ne kolaymış diye geçirdim içimden. Ne kolaymış tükürmek, çiğnenemeyecek olanı."
"Dünya dedim kuyuysa bile, ille de düşecek değiliz ya."
➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤
Öldüğünü Google'dan Öğrenen Adam - Doğu Yücel
Genel anlamda hayalgücüne etki eden okuması keyifli bir öykü kitabı olmuş. 3-4 tane hikayeyi beğendim. Sonunda oldukça şaşırdığım, Saat gece 3'te, Kusursuz bir ayrılık hikayeleri ön plana çıkanlar oldu. Daha önce dergide okuduğum, Hayatımın Rolü ve Denizler Altında zaten çok iyi hikayeler. Para Adam hikayesi, edebiyatımızda pek rastlamadığımız özlem duyduğumuz bir gerçek üstü karanlık bir hikaye. 1-2 hikaye ise filmlerde, dizilerde rastladığımız bir konuya sahip pek özgün bulamadım.
Gelecek öyküleri daha çok dikkatimi çekti. Hayalgücüne etki eden bir yazar. Sonrasında da okumaya devam edeceğim. Sadece dergilerde ve başka derlemelerde olmayan öyküler türetmesi gerek yazarların. Bu kitabın yarısını başka derlemelerde okumuştum zaten. Belki bir spin-off yaparak başka bir hale büründürebilirler, bilemiyorum.
"Karakterlerimiz ile mesleklerimiz arasındaki zıtlık beni hep düşündürmüştür. İddiam o ki, insanlar, tarihin hiçbir döneminde bugün olduğu gibi karakterlerinin özüne ters işlerde çalış(tırıl)mamıştır. Ortaçağ'da geçen filmleri düşünün, bir tane "Nereden" nalbant oldum ki, terzi olacaktım." "Üç puanla şövalyeliği kaçırdım, katip oldum" benzeri replik hatırlıyor musunuz?"
Gelecek öyküleri daha çok dikkatimi çekti. Hayalgücüne etki eden bir yazar. Sonrasında da okumaya devam edeceğim. Sadece dergilerde ve başka derlemelerde olmayan öyküler türetmesi gerek yazarların. Bu kitabın yarısını başka derlemelerde okumuştum zaten. Belki bir spin-off yaparak başka bir hale büründürebilirler, bilemiyorum.
"Karakterlerimiz ile mesleklerimiz arasındaki zıtlık beni hep düşündürmüştür. İddiam o ki, insanlar, tarihin hiçbir döneminde bugün olduğu gibi karakterlerinin özüne ters işlerde çalış(tırıl)mamıştır. Ortaçağ'da geçen filmleri düşünün, bir tane "Nereden" nalbant oldum ki, terzi olacaktım." "Üç puanla şövalyeliği kaçırdım, katip oldum" benzeri replik hatırlıyor musunuz?"
Noktalı Virgülle Biten Bir Kitap - Batıkan Köse
Batıkan Köse'nin okuduğum ikinci kitabı. Buraya kadarmış dedim, kitap bitince. Bundan sonra Batıkan Köse okumak yok. Hayalkırıklığına uğradım çünkü. Övülen, yere göğe sığdırılamayan yazar hakkında yorumları okuduğumda acaba bende mi bir problem var diye düşündüm. Çünkü 200'den fazla kelime oyunundan (Yazar kitaplarında sıklıkla kelime oyunlarına yer veriyor) gerçekten birkaçını beğendim. Geri kalan tüm kelime oyunları aşırı zorlama geldi. Bence bu oyunlardan kaçınsa güzel diyaloglu derinlikli hikayeler ortaya çıkacak ama bu da bir tarz sanırım. Seveni de çok hiç anlam veremesem de. Marquez benzetmesi yapılmış kendisine. Ben Marquez'in de 4-5 kitabından hiç keyif alamamıştım. Demekki bu büyülü gerçeklik dedikleri tarzı ben anlamıyorum.
Saygısızlık etmek istemem ama "Alık genç salık verdi gitti balık aldı" gibi bir cümle vardı, öykülerde. Bütün öyküler bu tarz şakalarla oluşuyor. Baba şakaları resmen. Göz devirdim okurken. Neyse uzattıkça eleştiriye girecek çok uzatmayayım.
" "Nereye böyle?" diye sordu
"Köprüye dedim, "İntihar edeceğim."
"Kuyruk vardır köprüde, ben hisara gideceğim," dedi. "
"Rayını beğenmeyen bir tren gibisin, demişti. Bir tanıdık değil, yaprak gözlü kız demişti. Hayır, makinist gibiydim. Tek yol olduğunu bile bile bir demir yığınına yön vermeye çalışırdım çünkü."
Saygısızlık etmek istemem ama "Alık genç salık verdi gitti balık aldı" gibi bir cümle vardı, öykülerde. Bütün öyküler bu tarz şakalarla oluşuyor. Baba şakaları resmen. Göz devirdim okurken. Neyse uzattıkça eleştiriye girecek çok uzatmayayım.
" "Nereye böyle?" diye sordu
"Köprüye dedim, "İntihar edeceğim."
"Kuyruk vardır köprüde, ben hisara gideceğim," dedi. "
"Rayını beğenmeyen bir tren gibisin, demişti. Bir tanıdık değil, yaprak gözlü kız demişti. Hayır, makinist gibiydim. Tek yol olduğunu bile bile bir demir yığınına yön vermeye çalışırdım çünkü."
➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤
HiçBir Yerin Ortasında - Ezgi Polat
Ezgi Polat'ın okuduğum ikinci kitabı. Psikolojik öğelerin ağır bastığı 6 hikaye ile geliyor karşımıza bu sefer. Öykülerin genel anlamda bulundukları durum sanki bir ruh gibi bedenlerin üzerinden geçiyor. Gerçek dünya ile hislerin ayrıştığı noktada da hiçbir yerin ortasında kalıyorsunuz. İsmi ve kapağı da güzel kitabın. Öyküler de ilgi çekici ve devamını okumak isteyeceğiniz ölçüde merak uyandırıcı. "Kıyıya Vuran" öyküsü çok rahat romana ya da novellaya dönebilirdi mesela.
"İnsan tutkunu olduğu şeylere beklentiyle yaklaşmaz."
"İnsan tutkunu olduğu şeylere beklentiyle yaklaşmaz."
➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤
➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤
______________________________________
DERGİ GÜNLÜĞÜ
______________________________________
______________________________________
BONUS
One Piece #4.Cilt
➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤
➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤
➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤
➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤
DERGİ DAĞILIMI
➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤
YAYINEVİ DAĞILIMI
➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤
2019 OCAK - 2019 ARALIK
OKUNAN KİTAPLAR & DERGİLER
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder