Sosyal Mühendis Kafası: 2020 Ekim Ayı Okuduklarım

9 Ekim 2020 Cuma

2020 Ekim Ayı Okuduklarım

_____________________________________________

2020 EKİM AYI ÖZETİ

_____________________________________________

Ahuna | Öteki

Ahuna, kelime anlamı ile "Kardeşlik" anlamına gelmekteymiş. Yazar kitabın kapağındaki "Öteki" kelimesinin üstünün çizilmesini, kardeşliği yaşatmak için ötekileşmeyi bitirmek gerektiğini vurgulamak için yapıldığını anlatıyor. Kişisel gelişim romanlarında mutlaka böyle oyunlar oynanıyor ama beni soğutan bir etmen. İçerikte ise sorun göremedim, net bir şekilde ötekileşmenin sorunlarına odaklanılmış. İyilik ve kötülük kavramlarına farklı bir bakış açısı sunuyor. Yazar, danışmanlık yaptığı konular için muhtemelen bir roman fikri ile oturmuş ve kendi alanında başarılı da olmuş kanaatimce. Edebi bir roman beklemezseniz eğer kitaptan memnun kalabilirsiniz.

➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤

O Sırada

Kalt'tan ve Uykusuzdan tanıdığım Erman Çağlar'ın dergideki tespitlerinin toparlaması sonucu ortaya çıkan bir kitap O Sırada. Umut Sarıkaya'nın donuk kırsal mizahını bulabilirsiniz. Kitabı okurken sürekli Erman Çağlar'ın sesi ve mimiklerinin aklıma gelmesi de şahsına münhasır bir mizahçı olduğunu da kanıtlıyor bence. Bir çok hikayede benzer durumlar yaşamanın ve betimlerin komikliği ile bu olaylara farklı bir bakış açısıyla bakmanın keyfini yaşadım. Keşke daha fazla kitabını görebilsek.

"Fiyonk makarnaların bir kısmı hareretli bir erkek gecesinde (bira+kuru et+metal müzik) oynanan kağıt oyunlarında fiş olarak kullanıldı, ancak fiş olarak kullanılan makarnalar oyundan sonra çöpe atılmak yerine - alkolün de verdiği şaşkınlıkla - yıkanarak paketin içine geri dolduruldu."

➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤

Ah Mercimeğim

Bu kitap Mustafa Çiftçi ile tanışma kitabım oldu ve devamı da geleceğini tahmin ediyorum. 6 öykü barındıran kitap, bozkırda fakirlikle yoğurulan ailelerin içerisine bizi davet ediyor. İlk hikaye "Ah Mercimeğim" kitaba ismini veren öyküde, karakterimiz yaş farkı nedeniyle imkansız gözüken bir aşka yelken açarken, sonraki hikayelerde, sırasıyla; okuyabilmek için ebeveynlerini evlendirmek zorunda kalan, takım diktirip kaçış planları yapan, köfte ekmek dükkanı açıp köşeyi dönmeyi planlayan karakterleri görürüz. Sıcak ve samimi bir anlatım olduğu yadsınamaz. Tek havada kalan nokta, anlatımda kırsal ağzının ile modernleşmiş gibi gözükmesiydi. Birkaç kelime vardı sürekli kullanılan, onlar olmasa bile zaten bozkır havasını tadabiliyoruz. Bu kelimeler ekstra bir ağırlık getiriyor. Gerek yokmuş ancak tat kaçıran bir detay değil. Kısaca öyküler gayet güzel, anlatım keyifli, dertler baki.

➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤

Bozkırda Altmışaltı

Mustafa Çiftçi'nin Ah Mercimeğim kitabında tanımıştım, oradaki sade yazımı nedeniyle diğer kitaplarını da okuma kararını aldım ve belki de en çok bilinen kitaplarından birini bitirdim. Bozkırda Altmışaltı yine Yozgat'ta yeşeren hikayelere yoğunlaşıyor. Hepsinin içinde saflık, aşk ve ekonomik kaygılar yer alıyor. Özellikle aşkı tanımlama biçimini çok sevdim Çiftçi'nin. O kadar sade ve temiz biçimde yansıtıyor ki insanın aşka umudu artıyor. Kitap kapağında görünen resme bir hikaye yazın derseniz bu tarzda öyküler çıkacaktır. Gayet uyumlu bir seçim olmuş.