Sosyal Mühendis Kafası: 2020 Kasım Ayı İzlenenler

30 Ekim 2020 Cuma

2020 Kasım Ayı İzlenenler

_________________________________

2020 KASIM AYI ÖZETİ

_________________________________

Yazı Tura

Ülkenin eril meselelerin genelde büyük kısmını oluşturan "askerlik" mücadelesinden yaralı çıkan 2 erkeğin kendi hayatlarında bu mücadeleyi vermelerinin yankılarını görememesi ve hayalkırıklığını anlatan bir film. Hem doğuda hem batıda, erkeğin boş yere üstlendiği "erkek" olma muhabbeti yüzünden sevdiklerini ve hatta kendi hayatlarını kaybetme hikayesini dinamik bir kamera ile izliyoruz. Gerçeklik algısı çok büyük oranda bu çekimler ile artarken, hikaye akışını ise takipte zorluyor. Ana konu yanında çeşitli mücadelelere de yer vermiş film. Kırsaldaki evlenme mücadelesi, depremle savaş, aileyle yüzleşme gibi konuları da yan hikaye olarak verip temeli beslemeye çalışıyor, fakat ana hikaye ve anlattıkları gayet güçlü. "Bu ülkeye ayağımı verdim, bu ülkeye kulağımı verdim, gaziyim ben." Sözleri, ülkenin alıp da veremediği şeyi bize gösteriyor. Eğitimin kalitesi ve eril toplum kalitesizliğini gözler önüne sunuyor. Erkan Oğur'un harika müzikleri ise filmi bir gömlek daha üste çıkarmış.

➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤

Peri : Ağzı Olmayan Kız

Ülkemizde fantastik aile filmleri denince akla gelen henüz kalbürüstü bir film yok. Sadece gizem-fantastik konusunda Onur Ünlü'nün denemeleri ve benzeri psikolojik öğelerle sağlanmaya çalışan filmler görmekteyiz. Onun dışında denenen filmler düşük bütçeli oldukları için silinip gittiler. Peri, bu konuda büyük bir açığı kapatamıyor ancak yama yaparcasına gelecek için iyi bir adım atıyor. Distopik öğeleri başarılı buldum. Karakterler, hikaye ve işleniş olabildiğince iyi. Fakat olabildiğince tabii. Bu kadar oluyor demek ki. Aile filmi olarak izlenebilecek, çok kötüymüş diyemeyeceğim fakat sinemamızda güzel bir film olarak da öneremeyeceğim iki arada bir derede kalmış. Yine de denenmemişi denemesi nedeniyle olumluya bir kulaç daha atıyor ve kendini kötü fantastik filmler furyasından dışarı çıkarıyor.

➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤

BONUS

Fleabag

Sarkastik senaryoları ile tam olarak İngiliz mizahını yansıtan Waller Bridge'in tiyatro oyunundan uyarladığı dizi Fleabag, kaos mizahını sevenler için birebir. Karamsar ve kaotik bir atmosferde 4.duvarı yıkarak seyirciyi kendi yanına çekmeyi başaran Fleabag karakteri ile tüm üyeleri sorunlu bir ailenin içinde yer alıyor. İlişkiler, ailevi değerler, iş dengesi konusunda söyleyeceklerini, hiç hesap vermeden olduğu gibi anlatıyor. Düşüncelerin yansıtılmasında aracısız kullandığı bu metot 2 sezon boyunca işliyor. Alt metinde ise kaybettiği arkadaşının izlerini özellikle son sezonda göstererek drama-komedi unusurunu da diri tutuyor.

Artıları :

+ Politik doğruculuğa karışmayan ince mizah

+ Karakterler ve dengesi

Eksileri :
- Zekice yazılmış metinler, dozajı arttıkça zorlamaya girebiliyor.

➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤

Bir Başkadır

İlk yerli dijital diziye imza atan Berkun Oya, incelikli senaryosu, derinliği yaratılmış karakterleri ile yine tertemiz bir iş çıkarmış. Düşünce farklılıklarının bir armoni şeklinde birbirine bağlandığı dizide tüm kadro iyi seçilmiş ve karakterler çok iyi canlandırılmış. Ansamble diyebileceğimiz bir cast var. Dizi, alışık olmadığımız bir kurgu yapısıyla karakterleri birbirine bağlıyor ve dengeli biçimde hikayeyi ilerletmeyi istiyor. Tiyatro yönetmenliğinden alışkanlıkla, senaryoyu ustaca yazmış Berkun Oya. Bir drama öğesinden sonra hemen bir mizah geliyor. Yumuşak karnı yakaladığında yumruk atmak yerine sevgiyle karşılıyor ve bu alaşağı olmayı sağlıyor. Her bölümde kahkaha atmayı başardım. Üstelik böyle yoğun drama olan bir dizide. Şu ana kadar çıkan en iyi dijital iş diyebiliriz. Çekimlerden müziklere kadar herkes taşın altına elini sokmuş. Sanırım 3.bölümden sonra yer alan jenerikte dünyada bu iş için katkı sağlayanlar geçti ki 15 dk. civarı sürdü. İlginç bir sunumdu. Farklılık her zaman güzellik katıyor.

➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤

Takıntılar

Obsesif takıntıları olan bir grup insanın grup terapisine katılmasını konu alan Takıntılar, uzun süredir Ali Poyrazoğlu'nun oynadığı Tak Tak Takıntı uyarlamasıyla benzer yönde ilerliyor. Zor şartlardan geçtiğimiz bir dönemde gerçekleşen bir temsil olması, tiyatrosuz kalınmaması için oldukça sevindirici bir adım. Konunun dinamik biçimde ilerlemesi, oyuncuların uyum halinde işletmesi anlamına geliyor. AŞT ise bunu büyük ölçüde sağlayabilmiş. Marie karakteri harici tüm karakterler reaksiyon alıyor. Bir noktaya kadar da gayet güzel işliyor. Sadece oyunun ortalarında, sonunu anlayabiliyorsunuz ve çok fazla gizlenmesi gerekip twist yapılacak kısımlar ise fazlaca göze sokuluyor. Dikkatli seyirciler muhtemelen finalinde daha büyük bir son bekleyeceklerdir.

➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤

Kadife Çiçekleri

Ülkede çoğu evde şahit olduğumuz, baskıcı aile ve üretmek isteyen çocuklar arasında yaşanan dramaya, fertlerden birinin sağlık problemlerini de kattığınızda çok bilindik bir tablo ile karşılaşıyoruz. Fakat bazı oyunlar yerelleştirmeye çok açık olmayabiliyor metin gereği. Bu dezavantaj ile başlıyor oyun. İzlerken içine girmek için zorlandım açıkçası. Finale doğru kadife çiçeklerinin öneminin artması gerekirken nedense bu metafor işlemiyor. Hastalık konusu önemli bir etken ancak o da işlemiyor. Muhtemelen temsilin saatlerinin azaltılması (pandemi nedeniyle) oyun dinamiğini çok etkilemiş. 2 saatlik bir oyun olsa mutlaka bu açıklar oluşmayacaktı. Finalde beklenen etkinin oluşmaması bu yüzden olduğunu düşünüyorum.