Sosyal Mühendis Kafası: 2021 Haziran Ayı Okuduklarım

9 Haziran 2021 Çarşamba

2021 Haziran Ayı Okuduklarım

_____________________________________________

2021 HAZİRAN AYI ÖZETİ

_____________________________________________

İstasyon - Birgül Oğuz

İstasyon, bir kadının iş hayatından nefes almak kaçıp geldiği (adeta bir istasyon gibi) adadaki günlerine odaklanıyor. Metafor olarak bir adet köpek ve bir kız çocuğu yer alıyor. Adada tanıştığı bu iki canlıya yüklediği anlamlar nedeniyle kendi hayatındaki boşlukları doldurmaya çalışan karakter, sanki bu istasyona ikmale gelmiş gibi hissederek bizi de yalnızlığının içerisine çekiyor. Anlatım gayet güzeldi, metaforik öğeler de yerli yerinde kullanılmış. Ancak bu amaç arayışındaki yolculukta amacın ne olduğu ve niye karakterin bu yolculukta yer aldığına dair altyapıyı göremedim. Uzun bir öykü (novella) tadı vardı. Daha fazla karakter geçmişi ve altyapısı olmasını isterdim.

"Bazen bir şeyin dışarıda dinmesi gerekir. Bazen bir şey dışarıda diner. Bazen bir şey ancak dışarıda dinebilir."

➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤

Balıkçı ve Oğlu - Zülfü Livaneli

Livaneli yine insanlık sorunlarını, basit biçimde aktarmış. Bir sahil kasabasında geçen hikayede, hem çocuk özlemi, hem denizlerin kirlenmesi problemi hem de göçmenlik, insan kaçakçılığı konularını novella sayılabilecek bir hikayede toparlamış. Karakterlerin, yaşadığı yer itibari ile hayatları bana inandırıcı gelmese de (modernize olmuş taşralı imajı) sürükleyici bir döngüyle ilerliyor. Zaten Livaneli'nin kalemi tamamı ile sürükleyicilik üzerine. Merak ediyorsunuz ve devam ediyorsunuz. Yoksa "denizler ölmesin, çocuklar ölmesin" tarzındaki mesajlar artık sert gelmiyor. Çok daha sert hikayeler var etkileyici olabilecek. Güzel bir deneyim oldu, ancak diğer kitaplarına nazaran finali vurucu değildi.

➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤

Bana Kuşlar Söyledi - Yekta Kopan

Yekta Kopan'ın okumadığım hiçbir kitabı kalmadı, yeni çıkan kitabı da hemen alıp 2 gün içerisinde tükettim. Her defasında biraz daha şaşırtıyor yazar. Kitabın ismiyle müsemma olmayan fantastik öykülerin, fablların bulunduğu, kahramanların genelinin çocuk olduğu ilginç bir kitap çıkarmış. Kitabın ismini beğenmedim. Kahraman Tazeoğlu ya da Ahmet Batman gibi bir yazardan çıkmış gibi geldi. Aynı şekilde Kediler Güzel Uyanır kitabı da aynı nahiflikte ilerleyen bir kitaptı ve en beğenmediğim kitabı da o olmuştu. Sanırım ben sertliğin daha yükseğe taşındığı, baba-oğul çekişmelerine yönelen hikayelerini daha çok seviyorum. "Şarkısı Çocukluğun" öyküsü novella olabilecek seviyedeydi. En fazla "Uyku Koyunu" hikayesini beğendim.

"Gitmeden salondaki büfenin üstüne bir not bırakmıştı. Bu sabaha kadar antika vazonun durduğu yere. Hafif sola yatık elyazısını hüzünle okudum: "Gidiyorum. Çünkü uyumadan önce sizinle aynı koyunları saymıyorum."

"Mutsuz ruhlar, ancak benzerlerinde temize çekebiliyor kendilerini."