Sosyal Mühendis Kafası: 2019 Ocak Ayı İzlenenler

28 Aralık 2018 Cuma

2019 Ocak Ayı İzlenenler

______________________________________________________________________________

2019 OCAK AYI ÖZETİ

______________________________________________________________________________

➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤

BONUS

The Truth About Alcohol

Minimalism: A Documentary About the Important Things

Neal Breannan 3 Mics

Adam Sandler 100% Fresh

Ricky Gervais : Humanity

Indie Game : The Movie

Seth Rogen's Hilarity For Charity

Judd Apatow : The Return

Iliza Shlesinger : Elder Millennial

Bo Burnham : Make Happy

Hannah Gadsby : Nannette

Gün Anneme Gebe / Nefes

(Tiyatro)

İki perde, iki ayrı tasarım ve iki ayrı isimde yer alan oyunda tekil olan tek şey oyuncu. Şebnem Büyükalkan'ın ortalama üstü oyunculuğu ile bir nebze can bulan oyun, konu olarak zor bir alana el atıyor ve annesinin ölümü ile etkilenip psikolojik sorunlar yaşayan bir kadını ele alıyor. İki farklı sahne tasarımı ile önce bu hale dönüşü ile ilgili bilgiler verirken, 2.perde de ise tamamen gerilimli bir metin bekliyor bizi.
Takdir ettiğim ve çok sıkıldığım bölümler oldu. Beğendiğim kısımlar, tek kişilik bir oyunda sırıtmayan karşıdaki kişileri canlandırma süreçleriydi. Seray Şahiner'in bir romanını okuyor gibi ilerleyen monolog-diyalog karışımı metin güzeldi.

Beğenmediğim kısım ise daha hareketli geçen ikinci kısım oldu. Tamam ülkede yaşayanlar duygusal işleri seviyor ağlamayı seviyor fakat, dram olan oyunu ENTERTAINMENT'a uygun olarak sunamıyoruz! Üzerken de eğlendirebilirsiniz çok rahat! Kara mizah denen bir şey var. Hatta bu işi ülkede layığı ile yapanlar var! Biraz örnek alıp metni geliştirmek lazım.

Bu haliyle vasat bir oyun olmuş. İzleyenler sıkılıyor, üzülüyor, bunalıyor. Bunalma iyi anlamda değil, seyirciyi çıkışta rahatlamanız lazım, buruk da olsa bir gülümseme yerleştirmeniz lazım. Bu işin okulunu okumadım ama bu kadarını da görebiliyoruz en azından.

Metin : Bu haliyle vasat bir oyun olmuş. İzleyenler sıkılıyor, üzülüyor, bunalıyor. Bunalma iyi anlamda değil, seyirciyi çıkışta rahatlamanız lazım, buruk da olsa bir gülümseme yerleştirmeniz lazım. Bu işin okulunu okumadım ama bu kadarını da görebiliyoruz en azından.

Oyuncular : En iyi olan bölüm buydu sanırım. Başta oyunculuk sarmasa da sonlara doğru etkileyici bir performans görüyorsunuz.

Dekor : Beğendim. Fakat ikinci perdede dekor olarak kullanılan kumaşlara atıf çok yapılmış. Fazla bunalttı.

Müzik : Gerilim etkisi artırmak için fena değildi, birden fazla aynı tonu duyunca insan ister istemez sıkılıyor.