Sosyal Mühendis Kafası: 2019 Haziran Ayı Okuduklarım

12 Haziran 2019 Çarşamba

2019 Haziran Ayı Okuduklarım

_____________________________________________

2019 HAZİRAN AYI ÖZETİ

_____________________________________________

Tek Kanatlı Bir Kuş - Yaşar Kemal

Yaşar Kemal'in büyülü bir gerçeklik ile kaleme aldığı kitapta bir kasabaya atanan memur ve eşinin kasabaya giremeyişlerini anlatılıyor. Kasabada bilinmeyen bir sebep ile insanların yok olduğu söylentisi nedeniyle memur ve eşi kasaba girişine doğru bir mezraada konuşlanıp beklemeye başlıyorlar. Öykünün tamamının bilinmezlikten ve korku kültüründen oluştuğu rahatlıkla söylenebilir. Bu anlamda buzdağı gibi bir hikaye sizi bekliyor. Üstte bir kasaba hikayesi anlatılırken, altmetinde derin anlamlar yatıyor. Çünkü karakterler, hırslı, meraklı, kabullenmiş gibi bazı karakteristik özellikler sergiliyorlar ve bilinmeyenin korkusundan mütevellit değişimler gösteriyorlar. Yaşar Kemal'i merak edenler için iyi bir başlangıç hikayesi olabilir.

➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤

Biyopsinin Dondurma Üzerindeki Etkisi - Birol Tezcan

Birol Tezcan'ın acı gerçeklerle birlikte kırsal mizahı da sos olarak katıp kısa hikayeler biçiminde sunduğu kitap, hastanede yaşanan olaylara odaklanıyor. Çaresizlik, fakirlik ve bekleyiş gibi kavramların ete kemiğe bürünüp ben buradayım dediği hikayeler, kimi zaman vicdan sızlatırken, kimi zamansa bıyık altından güldürüyor. Kitaptaki en iyi hikaye Kahve Falı'ydı bana göre.
Kitap tasarımından da kısaca söz etmek gerekli. Ot dergide yer alan bir hikayenin en vurucu kısımlarının belirtildiği sayfa tasarımı ile birlikte, yapılan ilustrasyonlar hikayelerin etkisini artırmaya yetiyor. Sadece yazıtipinden kaynaklı okuma zorlaşıyor. Bence bir yazıtipine ve koyuluk oranına göz atmalı tasarımcılar.

"Doktorlar, sanatçılar, mühendisler... Bunlar yönlendiriyor hayatı, aptallar sadece yönetiyor."

"O soğuk kış gecesi birçok insanın dilinde aynı dua vardı. "Allah sokakta kalana yardım etsin." İnsan çaresizliğini Allah'a havale eder. Elinden bir şey gelmiyorsa, Allah yardım etsin demekten başka çaresi yoktur. Sokakta kalana yardım edemeyecek kadar aciziz yani. Aciz olduğumuzdan Allah'a havale ederiz sokakta kalanları."

"Babamla pek anlaşamazdık. Sevmemem için özel bir neden yoktu, sevmem için özel bir nedeni olmadığı gibi. her baba gibiydi işte."

"Bizim en büyük sorunumuz birbirimize güvenmememiz galiba. Kimseye güvenmediğimiz için diken üstündeyiz sürekli. Hep kötü bir şeyler olacakmış gibi tetikteyiz. Oysa güvensek birbirimize, her şey daha kolay olacak."

"Biri ölünce susmak lazım. Can bu can. Ama susmadılar. Ölenlere terörist dediler. Artık herkese terörist diyorlar. İnsan için ölene saygı duyarım, hayvan için ölene de, ağaç için ölene de. Can kutsaldır. Öyle öğrendim ben. E insanları öldürüyorlar, hayvanları öldürüyorlar, ağaçları öldürüyorlar. Ağaç için ölenlerin cenazesine katılanları dövüyorlar. Tazyikli su sıkıyorlar. Plastik mermi atıyorlar. Gerçek mermi sıkıyorlar. Sonra biz yönetenler, işte burada çıldırıyorum, tıpkı babam gibi, tıpkı öğretmenim gibi, tıpkı öğretmenimizin önüne çocuğunu atan arkadaşımın annesi gibi, tıpkı çocuğunu döverek ilgilendiğin sanan anne baba gibi, dayak atılana, yaralanana, ölene değil, dayak atana, yaralayana, öldürene sahip çıkıyorlar."

➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤

Çamaşırcının Kızı Küçücük - Orhan Kemal

Romanları ile bir döneme damga vurmuş Orhan Kemal'den her biri roman olabilecek derinlikte hikayeleri barındırıyor kitap. Özellikle Recep hikayesindeki karakter, İki kız hikayesindeki sertlik, Küçücük hikayesindeki olay döngüsü hafızalarda iz bırakacak türden. Betim ve kurgudan öte diyaloglar üzerine bir kitap okumak istiyorsanız doğru seçim olabilir, ya da Orhan Kemal'i okuduysanız, farklı bir tat alabilmek için. Ancak romanları seven bir yapıya sahipseniz, sonu belli olmayan kurgulardan hoşlanmıyorsanız, okumamayı seçebilirsiniz.

➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤

Klişe Hayatlar Matbaası - Can Yılmaz

Kafa dergisinde yayınlanan yazılarından sonra bugüne kadar biriktirdiği hikayeleri yazmaya başlaya Can Yılmaz, her sene bir kitap çıkararak son 3-4 senedir aktif bir yazarlık kariyerine başladı. Yarı hüzünlü yarı komik hikaye tarzını gördüğümüz ilk kitabının ön sözünde Sunay Akın, yazardan Aziz Nesin kokusu aldığını söylüyor. Fakat o raddede olmadığını farklı bir kulvarda yazıldığını, kitabı okuyunca anlıyorsunuz. Hikayeler mahallede yaşamış bireylere geçmişi hatırlatacak cinsten. Karakterler samimi ve komik. Hüzün dozajı da boğaz düğümletecek kadar başarılı. Ancak çok hafif, anlam veremediğim bir garip durum fark ettim. Bütün öykülerde, hikaye akarken bir noktada anlamadığım bir paragrafa denk geliyorum ve o paragrafı tekrar okumak durumunda kalıyorum. Olay akışında süreklilik ile ilgili bir kaç kesintiye uğrayabiliyorsunuz. Bu benim okuma tarzımla da alakalı olabilir.

"Baba ile benzer yanımız genelde mum ışığı altında yazıyor olmamızdı, aramızda 200 yıl kadar küçük bir zaman dilimi olsa da aynı Balzac'ın evinde olduğu gibi bizim evde de elektrik yoktu. Ancak bizim eve, onun evinden farklı olarak, düzenli şekilde ayda bir elektrik faturası geliyordu. Tek gelmeyen elektriğin kendisiydi ve bir süre sonra elektriğin evi aydınlatması şaşılacak bir durum haline gelmişti."

"Oysa büyümek, çocukluğun işgal edilen topraklarıdır."

➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤

Keşke Japon Olsaydım - Onur Gökşen

Onur Gökşen, daha önce yazdığı "Bizim de Renkli Televizyonumuz Vardı" kitabının yeniden basılması sebebiyle, bu eski kitabını genişletip gözden geçirip, 3 kitap halinde piyasaya sürdü. Önceki kitapta okuduğunuz hikayelerin daha da değiştiğini görüyorsunuz. Bu yeni bir kitap hissi uyandırıyor. Üç kitaplık serideki bu kitapta, bankacı olduğu dönemlerde girdiği grev eylemlerine, Amerika seyahatine ve kadınlarla olan ilişkilerdeki başarısızlığına değinmiş. Gökşen'i takip edenler bilirler Mert'in ayrı bir yeri vardır öykülerde. Kardeşi Mert olan hikayeleri diğer kitaplarda sanırım, onları da ilerleyen zamanda okuyup göreceğiz.

"Çünkü hayatımızı kökünden değiştiren kararlar hep ani alınmıştır, ben düşüne taşına verilen kararların kimsenin hayatını etkilediğini görmedim."

"2001 Şubat'ı kadar şiddetli olmasa da bir kısım bankacı işsiz kalmıştı. Tabii o zamanlar kriz olduğunu yazabilen bir basınımız da vardı, yoksa nereden bilecektik ekonomik kriz olduğunu, dış güçler der çıkardık işin içinden."

"Bir insanın tiksinmesi için başka bir insana aşık olup reddedildikten iki üç ay sonra yaptıklarını düşünmesi yeterliydi."

➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤➤

Kesin Temassızlık Var - Onur Gökşen

Dedem –herhalde üzüntüsünden– sigarası biter bitmez paketten bir sigara daha çıkardı, o sırada Mert geldi balkona. Kafasına banyo havlusunu sarmış, sadece gözleri gözükürken elindeki oklavayı döndürüp saçma sapan hareketler yapıyordu. Dedem küçük torununu o halde görünce büsbütün kahroldu, tek laf etmeden sigarasını yaktı. Üzüntüden o kadar derin bir nefes çekti ki, sanırım duman kalın bağırsaklarına kadar gitti. Kardeşimden umudu kesmiş olan dedem bana dönüp, “Sen bu çocuk kadar salak değilsindir umarım” ses tonuyla, “Sen neler yapıyorsun bakalım Onur?” diye sordu.

"Çünkü Mert'in öğretmeni annemi en son okula çağırdığında, Mert'in günde iki üç kere sınıfta durup dururken ayağa kalkıp yürüdüğünü, öğretmeni Ne yapıyorsun diye sorduğunda da Canım sıkılıyor benim diye dersi sabote ettiğini öğrendiğimizden Niye diye sormak zorundaydım.
Mert'i bu protest tavrından sonra psikoloğa götürmüştü bizimkiler. Kardeşim deli çıkacak, tedavi olmak için hastaneye yatacak, bokunu avuçlayan delilerle aynı koğuşta kalacak diye düşünüp çok korkmuştum ama neyse ki psikolog herhangi bir rahatsızlık tespit edememişti kardeşimde."

"Babamdan bir şey istemek gerçekten cesaret isteyen bir iştir, çünkü babam - hemen hemen etrafımdaki tüm erkekler gibi- kendisine evle ilgili bir görev, bir iş verildiği zaman öfkeden deliye döner ve - herhalde sakinleşmek için- olduğu yerde hemen uyuklamaya başlardı. Ben babamın pazar günleri ailecek dışarı çıkmamak için sabahtan akşama kadar uyuduğunu kaç kere görmüşümdür hatırlamıyorum."